Projekt skierowany był do pensjonariuszy Powiatowego Środowiskowego Domu Samopomocy w Czepowie. . Powiatowy Środowiskowy Dom Samopomocy w Czepowie to placówka dziennego pobytu – otwarty system rehabilitacji, który umożliwia osobom z niepełnosprawnościami uzyskiwanie niezbędnej pomocy bez opuszczania własnego środowiska. Praca terapeutyczna skoordynowana z oddziaływaniem najbliższego otoczenia rodzinnego, sąsiedzkiego i rówieśniczego to spójny system wsparcia gwarantujący pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Placówka podejmuje także działania mające na celu przełamywanie barier mentalnych i oporu społecznego w stosunku do osób z niepełnosprawnościami.

Projekt miał na celu wyjść naprzeciw inicjatywy oddolnej z którą wyszli pracownicy ośrodka w Czepowie. To właśnie oni zwrócili się do nas z inicjatywą współpracy w zorganizowaniu, dorosłym osobom z niepełnosprawnościami, czasu poza domem samopomocy oraz pomocy w polepszeniu samopoczucia psychicznego jego mieszkańców. Wiedzieliśmy jak uspokajająco a zarazem motywująco do pracy oraz nawiązywania relacji działa na nich kontakt ze zwierzęciem. Podstawową przesłanką, na której budowaliśmy nasze spotkania był system integracyjnego funkcjonowania i wychowania osób niepełnosprawnych. Byliśmy i jesteśmy przekonani, że każda nawet najgłębsza niepełnosprawność nie przekreśla u osób z jakąś niepełnosprawnością pozostałych sprawności, zdolności i funkcji. Integracja jaką prowadziliśmy podczas projektu to umożliwienie osobom niepełnosprawnym prowadzenie możliwie normalnego życia na tych samych warunkach jak inni członkowie określonych grup społecznych.

Jako specjaliści zajmujący się rehabilitacją i rewalidacją osób z niepełnosprawnością wyznajemy pogląd, że osoba mimo upośledzenia jest jednostką normalną a każde nawet znaczne odchylenie od normy rozwojowej ma w stosunku do całokształtu struktury bio- psycho- społecznej charakter cząstkowy i wycinkowy. Niepełnosprawność utrudnia funkcjonowanie społeczne danej osoby, ale go nie wyklucza. Niebezpieczeństwo marginalizacji i wykluczenia społecznego wywołują utrzymujące się — na skutek oddziaływania różnych czynników — stany deprywacji ważnych potrzeb człowieka, wynikające z rzeczywistego, obiektywnie występującego stanu (trwałego braku lub niedostatku), bądź też subiektywnie odczuwanego przez osobę niezaspokojenia potrzeb uznawanych za ważne (czy wręcz priorytetowe). Podczas analizy owych potrzeb nasuwa się wniosek, iż o ich hierarchiczności w danym momencie życia i rozwoju decyduje indywidualny dla każdej osoby system znaczeń, wartości, doświadczeń, przeżyć i celów na przyszłość, wyznaczający subiektywne poczucie jakości egzystencji. W przypadku grupy osób z niepełnosprawnościami jest to kwestia trudna, wymagająca permanentnego wsparcia zarówno samych niepełnosprawnych (szczególnie w przypadkach głębszych dysfunkcji), jak i ich środowiska życia — osób i grup znaczących, których zachowania charakteryzują zróżnicowane mechanizmy zaradności i dojrzałości w procesie radzenia sobie z niepełnosprawnością w rodzinie i poza nią. Zdarza się, że rodzina roztacza nad osobą niepełnosprawną zbyt duży parasol ochronny, i fakt ten często utrudnia, a nawet uniemożliwia rozwój mechanizmów obronnych, świadczących o gotowości społecznej do radzenia sobie z pokonywaniem trudności życia codziennego, a także własnych ograniczeń.

W ramach wojewódzkiego programy „Moce NadŁódzkie” wyszliśmy powyżej wymienionym zagrożeniom naprzeciw. Projekt polegał na zorganizowaniu 13 spotkań relacyjno-integracyjno-wytchnieniowych z podopiecznymi PŚDS Czepów. Zorganizowaliśmy zajęcia w taki sposób, aby uczestnicy mieli wpływ na przebieg i realizacje poszczególnych spotkań i zadań. Fundacja była moderatorem całego wydarzenia pełniąc też role opiekunów pod względem pedagogiki specjalnej a nasze zwierzaki pełniły funkcje terapeutyczne. Zorganizowaliśmy również Pierwszy Zjazd Osób z Niepełnosprawnościami. Uczestniczyły w nim zaproszone Środowiskowe Domy Pomocy Społecznej. Uczestnicy integrowali się, nabywali relacje, uczestniczyli w grach i zabawach sportowych. W grudniu podsumowaliśmy Projekt na spotkaniu, którego kulminacją była wspólna Wigilia zorganizowana dla pensjonariuszy ŚDPS w Czepowie oraz dla lokalnej społeczności.